تصنیفِ «بسته‌ی دام» در پله آخر

فیلم‌های محبوبتان را با چه ترانه‌ها و قطعات موسیقی به یاد می‌آورید؟
پله آخر (علی مصفا)، تصنیفِ بسته‌ی دام (چه شود گر فکنی…)
خواننده: روح‌انگيز، آهنگساز: علینقی وزیری، ترانه‌سرا: حسین گل‌گلاب، تنظیم‌کننده: روح‌الله خالقی

ترانه بسته‌ی دام نه فقط نقشی دراماتیک در قصه دارد، بخشی از رازهای مگوی‌ِ دو شخصیت اصلی فیلم هم هست؛ تمام آنچه خسرو در ارتباط با لیلی پنهان می‌کند و به زبان نمی‌آورد (چون کنون از جان خود من شسته‌ام دست ای حبیب/ کـــی مــــرا بیمــی بـــود از جـــــور و از کیـــــد رقیب)؛ تمام آنچه لیلی از خاطره‌ی عشقی قدیمی (امین) دارد (نخواهم از دام تو رسـت بی‌خطر/ دمی بر این بسته‌ی دام کن نظر).

و غرابتِ صدای روح‌انگیز و فرسودگیِ صوتی این تصنیف چه همنشینِ موثری است برای آن خانه قدیمی در تفرش، برای آن پنجره‌های زرد و دیوارهای پشتیِ کافه نادری.

لینک soundcloud تصنیف بسته‌ی دام

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *